หุ่นกระบอก

หุ่นกระบอกของไทยดัดแปลงมาจากหุ่นไหหลำที่ชาว จีนนำมาเล่นในเมืองไทยคนแรกที่คิดประดิษฐ์หุ่นและกระบวน ร้องเชิดหุ่นแบบไทย คือ ครูเหน่งเป็นชาวจังหวัดสุโขทัย เมื่อนำออกแสดงครั้งแรกมีคนนิยมมาก บุตรสาวคนโตของครู เหน่ง ชื่อ แม่ครูเคลือบ มีความสามารถในการเชิดหุ่น การละคร การดนตรี และร้องเพลงได้ไพเราะมาก
นายวงษ์ รวมสุข เป็นชาวจังหวัดสมุทรสงคราม เป็นศิษย์เอกของแม่ครูเคลือบเดิมทีได้เรียนวิชาเชิดหุ่นกับ แม่ครูสาหร่าย ช่วยสมบูรณ์ ที่จังหวัดสมุทรสงครามเมื่ออายุได้ ๑๒ ปี เมื่อเชิดได้ดี แม่ครูสาหร่ายจึงส่งไปฝึกกับแม่ครูเคลือบ ที่บ้านเจ้าคุณชำนาญอักษรในกรุงเทพฯ นายวงษ์มีความสามารถ ในการเชิดหุ่นมาก คราวใดที่เชิดเป็นตัวผีเสื้อสมุทร จะวาดลวดลายเต็มที่ เป็นที่ชื่นชอบใจของผู้ชมมาก แม้แต่เด็กวัยรุ่นที่ชอบ ของทันสมัยก็ยังชอบดู หุ่นกระบอกคณะชูเชิดชำนาญศิลป์ของนายวงษ์ เด็กๆ มักเรียกกันว่า “หุ่นลุงวงษ์”หรือ”หุ่นตาวงษ์”

หุ่นกระบอกคณะชูเชิดชำนาญศิลป์เป็นคณะที่มีชื่อ เสียงมาก เคยมีผู้ติดต่อไปแสดงในวังและได้แสดงถวายหน้า พระที่นั่งพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว และเคยแสดง ถวายหน้าพระที่นั่งสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ หลายครั้งนอก จากความสามารถในการเชิดหุ่นแล้วท่านยังเป็นผู้ที่มีความสามารถ ในการแต่งการบทประพันธ์อีกด้วยได้แต่งบทประพันธ์ หลายเรื่องเพื่อใช้ในการแสดงหุ่น เช่น เรื่องมงกุฏเพชร มงกุฏแก้ ศรีสุริยง ระกาแก้ว กุมารกายสิทธิ์ และคนโททอง

นายวงษ์ รวมสุข ได้รับการยกย่องให้เป็น บุคคลผู้มีผลงานทางวัฒนธรรมดีเด่น ด้านศิลปะ การแสดงประจำปี ๒๕๒๙ เมื่อท่านมีอายุมาก แล้วก่อนที่จะถึงแก่กรรมได้ถ่ายทอดผลงานเชิด หุ่นให้แก่ประชาชนผู้สนใจ โดยมีศูนย์วัฒนธรรม จังหวัดสมุทรสงครามเป็นผู้ให้การสนับสนุน มีครูอาจารย์หลายคนที่สามารถรับสืบทอดศิลปะ การแสดงหุ่นกระบอกไว้ได้ เมื่อวันที่ ๓ - ๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๓๘ ได้นำออกแสดงในงานเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้า นภาลัย ณ อุทยาน ร.๒ ได้แสดงถวายสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ด้วยโดยมีนายสมพร เกตุแก้ว เป็นนายโรงหุ่น